Kolonisatie

Marokko was een sultanaat met een dynastie (1666-heden) die er heerste. Voor 1912 was het een onafhankelijk sultanaat. Van 1912 tot 1956 was het een protectoraat van Frankrijk en Spanje. Na 1956 werd Marokko een koninkrijk. 

De Marokkaanse sultan Abdelhafid had geld geleend bij Europese banken, waardoor Europa dus controle had over de Marokkaanse economie. Toen Frankrijk in 1904 het geld terugeiste ontstond de Eerste Marokkaanse Crisis met Duitsland. Uiteindelijk besloten de Europese leiders om Marokko toch maar met rust te laten. 

Een opstand was uitgebroken in de stad Fez, 1911. Frankrijk stuurde Franse troepen om de Fransen in Marokko te beschermen tegen de opstandelingen. Duitsland stuurde als reactie een oorlogsschip naar Agadir. De Tweede Marokkaanse Crisis ontstond. De Europese mogendheden (een onafhankelijke staat die een hoge, belangrijke functie heeft, met veel macht) moesten onderhandelen. Uit de onderhandeling kwam het Verdrag van Fez. De sultan moest de soevereiniteit (baas in eigen land) van het land opgeven en het gezag van Frankrijk en Spanje accepteren. Marokko werd een protectoraat (een land waar een ander land de baas is, lijkt erg op een kolonie) van Frankrijk en Spanje. Frankrijk (vooral) en Spanje hadden het dus voor het zeggen in Marokko. De grondwet en het staatshoofd bleven hetzelfde, maar het land werd bestuurd door Frankrijk en Spanje.

Het Franse bestuur maakte Rabat tot de hoofdstad van Marokko. Ze bouwden ook nieuwe wijken aan. 

Het Marokkaanse volk was helemaal tegen de Franse en Spaanse overheersing. Er waren al kleine opstanden en aanslagen. Pas in 1939 had Frankrijk ervoor gezorgd dat het rustig werd. 

Dekolonisatie

Ondanks het feit dat het eindelijk rustig was in Marokko had het volk het streven naar onafhankelijkheid niet opgegeven. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak richtte de Marokkanen zich iets minder op onafhankelijkheid, maar de oorlog had laten zien dan Frankrijk toch niet zo super machtig was als ze hadden gedacht. Ze grepen hun kans en richtte een politieke partij op die streefde naar onafhankelijkheid. 

Frankrijk begon Mohammed V vervelend te vinden. Ze verbande hem in 1953 naar Madagaskar en vervingen hem door Mohammed Ben Araafa. Het Marokkaanse volk kon hier niet tegen en er braken veel opstanden uit met veel aanslagen. De Marokkanen wilde Mohammed V terug. Frankrijk haalde Mohammed V uiteindelijk toch terug na twee jaar om de orde in Marokko te herstellen. Mohammed V onderhandelde met Frankrijk en zorgde ervoor de Marokko onafhankelijk werd op 22 maart 1956.